مواد کف بندی در دندان پزشکی

عاج دندان به خودی خود عایق بسیار مناسبی است، به همین دلیل در حفراتی که بیش از دومیلی متر عاج بین حفره و دندان باقی مانده باشد نیازی به هیچ گونه مواد کف بندی نمی باشد وکافی است سطح داخلی حفره را با یک سیلر مناسب پوشاند. ضخامت عاج باقی مانده را میتوان با استفاده از رادیو گرافی تخمین زد. البته تجربه دندانپزشک و دانش او از ساختمان و آناتومی دندان و سّن بیمار و ترمیم قبلی نیز می تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

– لاینر:

بیشتر در حفره استفاده می شود وبه عنوان یک سبد عمل می کند ومی تواند اسید هارا خنثی کند .
بعضی از لاینرها حاوی فلوراید می باشند. از انواع آن می توان کلسیم هیدروکساید را نام برد که کلسیم هیدروکساید خاصیت درمانی دارد وقادر به تحریک پالپ برای ایجاد عاج ثانویه یا جبرانی است ) به عاجی که از بین رفته و دوباره توسط سلول های عصبی ساخته می شود عاج ثانویه می گویند. این ماده به خوبی توسط پالپ تحمل می شود، دارای اثر تسکین دهنده نیست ولی اثر آنتی باکتریال داشته و اثر ضد التهابی نیز دارد.

لاينرهاي با ضخامت كم را مي توان به دو دسته لاينرهاي محلول (با ضخامت 2-5 ميكرون) و لاينرهاي پسوس انسيون (به طور معمول با ضخامت 20 – 25 ميكرون) تقسيم نمود. از لاينرهاي ضخيم تر، (تحت عنوان cement liners با ضخامت 1000 200 -ميكرون)، به طور معمول جهت حفاظت حرارتي و درمان دارويي پالپ استفاده مي شود. اين مواد به طور معمول به دليل ضخامت، سختي يا استحكام ناكافي، به تنهايي در حفرات عميق استفاده نمي شوند.

-بیس:

– وارنیش:

این مواد در حفره دهان نامحلول هستند و لایه نازکی از این مواد نشت از دیواره ها و لبه های ترمیم بخصوص آمالگام را کاهش می دهد . توسط یک گلوله پنبه کوچک وارنیش به لبه ودیواره های حفره مالیده می شود . اگر وارنیش غلیظ باشد اثر خودرا ازدست می دهد بنابراین همیشه باید در آن را سریع ببندیم واگر غلیظ شد باید با حلال آن را رقیق کنیم .
وارنیش ها چون از نفوذ آمالگام به داخل عاج جلوگیری می کند در نتیجه از تغیر رنگ دندان نیز جلوگیری می کند . وارنیش نباید در زیر مواد ترمیم کننده رزینی مثل کامپوزیت برای حفاظت پالپ استفاده کرد زیرا حلال موجود در وارنیش ممکن است با رزین واکنش داده و آن را نرم کند.